Sierść psa inaczej zwana szatą, to główny element kształtujący wygląd i użytkowość psa. Naturalna sierść u dzikich psów np. wilków, składa się z włosów długich okrywkowych oraz z krótszych i gęstych zwanych podszerstkiem. Pierwsze chronią zwierzę przed deszczem, drugie przed zimnem. U psów domowych rodzaj sierści jest wynikiem wielu mutacji. Ich szata zasadniczo dzieli się na trzy rodzaje: krótką, długą oraz szorstką.

• Długa - nie jest za wygodna ani dla właściciela ani dla psa, szybko przemaka i kołtuni się. Ponadto częściej niż krótka jest narażona na zagnieżdżenie się pasożytów. Wymaga bardzo starannej i częstej pielęgnacji. Wbrew opiniom nie jest jednak najbardziej podatna na linienie.
• Krótka - niestety często linieje, nie jest natomiast wymagająca w pielęgnacji, do tej grupy rodzajów sierści, należy największa ilość ras.
• Szorstka - nie wymaga wyczerpującej pielęgnacji, należy ją jednak regularnie trymować. Zabieg trymowania polega na usunięciu martwych już włosków, które same nie wypadły. Procedurę należy powtarzać regularnie najlepiej w specjalistycznym gabinecie.
• Psy nagie - brak sierści w wypadku ras bezwłosych jest cechą dominującą, za takie odmiany FCI uznała trzy psy: nagi pies peruwiański, nagi pies meksykański oraz chiński grzywacz. U każdej z tych ras, mogą się pojawić psy posiadające włos.